Poliester

Wielkimi krokami zbliża się do nas wiosna, a za nią lato. Każda z nas w końcu zapragnie nieco odmienić swoją garderobę, a piękne sukienki w sieciówkach zaczną kusić cenami, kolorami, falbankami… Zanim pójdziesz z nimi do kasy, zacznij skanować etykiety. Zdziwiłbyś się, jak wiele z tych wspaniałych rzeczy jest wykonanych z ropy naftowej lub poliestru.

Poliester, co to jest?

Ogólny termin dla polimerów zawierających połączenia estrowe to poliestry. Oczywiście, nie będziemy dalej zagłębiać się w chemiczną specyfikę, ale aby szybko przejść dalej, musimy ustalić kilka rzeczy. Poliestry są produktami wytworzonymi przez człowieka, które nie posiadają swojego naturalnego odpowiednika.

Oczywiście poliestry są wynikiem badań chemicznych, a wiele z tych substancji chemicznych znajduje zastosowanie w różnych sektorach. Poliwęglany (które należą do poliestrów) są używane do produkcji płyt CD, jako jeden z przykładów. Wiele przedmiotów codziennego użytku oraz urządzeń spełniających bardziej skomplikowane funkcje, takich jak te używane przez astronautów, wykorzystuje tę samą grupę związków.

Poliester (słowo „nasz” odnosi się do konkretnej marki) to rodzaj poliestru, który w wyglądzie i dotyku jest niemal identyczny z bawełną, ale nią nie jest. Jest to raczej politereftalan etylenu (sama nazwa jest chemiczna), w skrócie PET. Tak, to dokładnie ten sam PET, który jest używany w butelkach i foliach do napojów. To już ma pewien wydźwięk, prawda?

Polister też lubi być niepozorny, zwłaszcza na wielu etykietach, co przecież nie powinno zniechęcać nabywców. W związku z tym można go spotkać pod nazwami dacron terelyne lub lavsan. Nazwy dacron terelyne i lavsan są na ogół używane w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy Rosji, ale nasi lokalni sprzedawcy też lubią się nimi bawić.

Skąd wziął się poliester i dlaczego jest tak popularny?

Poliester został opracowany w latach 30. ubiegłego wieku. Rozpoczęto wówczas badania laboratoryjne nad materiałami syntetycznymi, które mogłyby być z łatwością wykorzystywane w sektorze odzieżowym. W ten sposób powstał PET, jako laboratoryjnie stworzony produkt syntetyczny, który James Tennant Dickson i John Rex Whinfield opatentowali w 1941 roku.

Jeśli chodzi o produkcję, każda technika syntezy jest inna. Poliester powstaje najczęściej przez zmieszanie estrów, alkoholi i kwasów. Ponieważ nikt nie chce twierdzić, że poliester jest wytwarzany z ropy naftowej, ta wersja została już złagodzona.

Proces produkcji jest następujący: płatki poliestrowe są wytwarzane po przeprowadzeniu syntezy i szeregu operacji wstępnych. Płatki są stałym, płynnym materiałem, który musi zostać stopiony, zanim będzie można usunąć włókna. Po stopieniu, płatki stają się na przykład imitacją włochatej wełny lub gładką imitacją jedwabiu.

Na czym dokładnie polega atrakcyjność poliestru? Ponieważ jest to materiał tani i skalowalny, staje się coraz bardziej popularny. Tymczasem zasoby naturalne maleją, co zmusza producentów do poszukiwania alternatywnych materiałów.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here